Αγγελική Χαραλαμποπούλου

Της Αγγελικής Χαραλαμποπούλου , epixeiro.gr Ενόψει της μεγαλύτερης γιορτής του χρόνου, κάποιοι μπορεί να αναρωτηθούν πως τα Χριστούγεννα έχουν καταστεί συνώνυμο των αγορών, των φωτισμένων δρόμων και του άκριτου μπαρόκ στις βιτρίνες. Ενώ πλέον αυτή η εικόνα χαρακτηρίζει τα Χριστούγεννα κατά κόρον, δύο αιώνες πριν, αποτελούσαν πρωτοτυπία καθώς το κυρίαρχο στοιχείο ήταν ένα ζεστό σπιτικό με κεντρικό ρόλο τη πνευματικότητα της γιορτής.

Της Αγγελικής Χαραλαμποπούλου, epixeiro.gr    Ο τομέας των διαπραγματεύσεων είναι ένα καθοριστικό κομμάτι στη καθημερινή ζωή, σε ένα μεγάλο εύρος θεμάτων. Συνήθως οι άνθρωποι δεν αντιλαμβάνονται ότι βρίσκονται σε μια διαδικασία διαπραγμάτευσης με αποτέλεσμα να υποπίπτουν σε τακτικά λάθη. Το βασικότερο λάθος είναι η αντίληψη ότι υπάρχουν μόνο δυο τρόποι διαπραγμάτευσης: ο σκληρός ( hard ) και ο μαλθακός ( soft ) . Ένας μαλθακός διαπραγματευτής θέλει να αποφύγει τη σύγκρουση οπότε είναι εκ των προτέρων διατεθειμένος να υποχωρήσει. Προσπαθεί να επιτύχει μια φιλική διευθέτηση γι’αυτό και πολύ συχνά καταλήγει να νιώθει ότι τον έχουν εκμεταλλευτεί. Αντίθετα, ένας σκληρός διαπραγματευτής αντιμετωπίζει τη διαπραγμάτευση ως μια μάχη στην οποία κερδισμένος θα βγει όποιος έχει την ισχυρότερη θέληση και τις πιο ακραίες θέσεις. Στόχος του είναι μόνο η νίκη, με αποτέλεσμα να μη συμβιβάζεται εύκολα. Αυτό οδηγεί συνήθως σε παρόμοια αντίδραση από την άλλη πλευρά με την ανάπτυξη εξίσου ακραί

Της Αγγελικής Χαραλαμποπούλου, epixeiro.gr Η έναρξη μιας νέας επιχείρησης στην Ελλάδα είναι μια από τις πιο επίφοβες ενέργειες πλέον. Ωστόσο, η ανάγκη μεγάλου μέρους των ανθρώπων να είναι «κύριοι του εαυτού τους» έχει οξυνθεί τα τελευταία χρόνια λόγω της αυξανόμενης απογοήτευσης από τον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Μια ιδιωτική επιχείρηση μπορεί να ωφελήσει περισσότερο τον ιδιώτη στην οικονομική του κατάσταση δεδομένου, βέβαια, ότι θα τεθούν οι σωστές βάσεις.

 Γράφει η  Αγγελική Χαραλαμποπούλου, Epixeiro.gr Το υπόδειγμα του μέντορα υπάρχει από αρχαιοτάτων χρόνων ως καθοδηγητής που διδάσκει και επηρεάζει τους μαθητευόμενους. Ο Μέντωρ στην Οδύσσεια αναφέρεται ως το πρόσωπο στο οποίο ο Οδυσσέας εμπιστεύτηκε «τα του οίκου του» όταν έφευγε για τον Τρωικό Πόλεμο. Κατά περιστάσεις, τη μορφή του Μέντορα έπαιρνε η θεά Αθηνά για να βοηθήσει τον Τηλέμαχο. Λόγω της σχέσης του Μέντορα με τον Τηλέμαχο, και της ενθάρρυνσης καθώς και των πρακτικών σχεδίων της συγκεκαλυμμένης Αθηνάς για την αντιμετώπιση των προσωπικών διλημμάτων, η λέξη «Mentor» έχει υιοθετηθεί στα αγγλικά ως όρος που σημαίνει κάποιος που μεταδίδει τη σοφία και μοιράζεται τη γνώση με ένα λιγότερο έμπειρο συνάδελφο. Η πρώτη καταγεγραμμένη σύγχρονη χρήση του όρου μπορεί να εντοπιστεί σε ένα βιβλίο του 1699 με τίτλο «Les Aventures de Telemaque», από το Γάλλο συγγραφέα François Fénelon με βασικό ήρωα τον Μέντορα.

Της Αγγελικής Χαραλαμποπούλου Η διαδικασία της συνέντευξης για μια θέση εργασίας είναι μια εμπειρία που όλοι θα ζήσουμε, είτε βρισκόμαστε στη θέση του συνεντευξιαζόμενου είτε του εργοδότη. Ωστόσο, μέσα στο σύγχρονο εργασιακό περιβάλλον που επηρεάζεται έντονα και ταχέως από τις οικονομικές εξελίξεις, με μια δυσκαμψία προς τις θετικές, η διαδικασία εύρεσης νέων εργαζόμενων έχει τυποποιηθεί με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να απογοητεύονται από τις συνθήκες εργασίας και οι εργοδότες από τη παραγωγικότητα των πρώτων. Χωρίς να μπορώ να κρίνω εξ εμπειρίας εργοδότη παρά μόνο εργαζόμενου, θα προσπαθήσω να προτείνω μια νέα οπτική για αυτή τη διαδικασία, που, αν αφομοιωθεί από τους ενδιαφερόμενους, μπορεί, όπως ευελπιστώ, να δημιουργήσει μια σταθερή win - win κατάσταση .

της Αγγελικής Χαραλαμποπούλου, Κέντρο Ανατολικών Σπουδών Από το δεύτερο μισό του 2015 η βιομηχανία του μαύρου χρυσού έχει αρχίσει να δοκιμάζει τις αντοχές της. Η πτώση των τιμών του αργού στα χαμηλότερα επίπεδα της δεκαετίας έχει ωθήσει το ένα τρίτο των εταιρειών παραγωγής πετρελαίου στα πρόθυρα χρεοκοπίας σύμφωνα με μελέτη της λογιστικής και συμβουλευτικής εταιρείας Deloitte. Η διαρκώς αυξανόμενη προσφορά επιδεινώνει τη κατάσταση με μόνες «ανάσες» για τη βιομηχανία απροσδόκητα γεγονότα όπως η πυρκαγιά στο Καναδά και οι απεργίες στο Κουβέιτ. Στο μεταξύ, η συνεννόηση μεταξύ των πετρελαιοπαραγωγών χωρών για έλεγχο των τιμών φαίνεται ανέφικτη, με αποτέλεσμα η κάθε ηγεσία να χαράσσει τη δική της πολιτική.

Της Αγγελικής Χαραλαμποπούλου, Κέντρο Ανατολικών Σπουδών Τη Δευτέρα 25 Απριλίου το Υπουργικό Συμβούλιο της Σαουδικής Αραβίας ενέκρινε το φιλόδοξο 15ετές σχέδιο για αναδιάρθρωση της οικονομίας με στόχο τη μείωση της εξάρτησής της από το πετρέλαιο, ονόματι “Saudi Vision 2030”. Μετά την ανακοίνωση του σχεδίου, ο βασιλιάς Salman δήλωσε ότι πιστεύει πως οι πολίτες θα συνεργαστούν προς την υλοποίηση αυτού του σχεδίου, ενώ ο Πρίγκιπας και Υπουργός Άμυνας, Mohammed bin Salman δήλωσε χαρακτηριστικά: «Mέχρι το 2020, θα είμαστε σε θέση να ζούμε χωρίς το πετρέλαιο». Η υλοποίηση του αναμένεται να ξεκινήσει από το 2017 ενώ για τη κρατική χρηματοδότηση καθησύχασε του πολίτες ότι θα υπάρξει αναδιάρθρωση και όχι περικοπή δημοσίων δαπανών.

Της Αγγελικής Χαραλαμποπούλου, Κέντρο Γεωπολιτικών Αναλύσεων Μετά από ουσιαστικά 37 χρόνια «κακών επαφών» μεταξύ του Ιράν και των Ηνωμένων Πολιτειών, οι σχέσεις τους φαίνονται να μπαίνουν σε ορθολογική τροχιά. Στις 17 Ιανουαρίου ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπάρακ Ομπάμα, ήρε τις κυρώσεις κατά του Ιράν μετά από 10 χρόνια, αλλάζοντας τη πολιτική του προκατόχου του, Τζόρτζ Μπούς, από “hard power” σε “softer”.

 Η επιχείρηση Ke ήταν η -σε μεγάλο βαθμό- επιτυχής αποχώρηση των ιαπωνικών δυνάμεων από το Γκουανταλκανάλ μετά το πέρας της ομώνυμης εκστρατείας του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου. Η επέμβαση έλαβε χώρα μεταξύ 14/01 και 07/02 του 1943 και περιελάμβανε στρατιωτικές και ναυτικές δυνάμεις υπό την γενική καθοδήγηση του ιαπωνικού αυτοκρατορικού Γενικού Στρατηγείου (IGH).

Τα τελευταία οχτώ χρόνια διακυβέρνησης της οικογένειας Άσαντ στη Συρία, η διαμάχη μεταξύ Σουνιτών και Σιιτών έχει φτάσει στο αποκορύφωμα. Η σουνιτική συμμαχία, ηγούμενη από τη Σαουδική Αραβία, συμπεριλαμβάνοντας όλες τις μοναρχίες του Κόλπου και την Τουρκία, έχει υπό την αιγίδα της σχεδόν το 80 % των μουσουλμάνων. Πολύ περισσότερους από την σιιτική συμμαχία, με βασική δύναμη το Ιράν, που ελέγχει δορυφορικά τη Συρία, το Λίβανο μέσω της Χεζμπολάχ και πληθυσμούς στο Μπαχρέιν και την Υεμένη. Αν και η διαφορά τους απαντάται στο θέμα διαδοχής του Μωάμεθ, κληρονομική ή μη, εντούτοις, εντοπίζεται κυρίως στον αγώνα ελέγχου της Μέσης Ανατολής. Στον ίδιο αγώνα συμμετέχουν και οι δυτικές δυνάμεις οι οποίες παραδοσιακά εμπλέκονται στη περιοχή. Ωστόσο, η υποστήριξη τους έγκειται ανά τα χρόνια στα σουνιτικά κράτη, αντιπαρατιθέμενη παράλληλα με το κυρίαρχο σιιτικό, το Ιράν. Οι Σιίτες χαρακτηρίζονται ως ριζοσπάστες και προοδευτικοί μουσουλμάνοι, που δεν προσκολλώνται σε αυστηρές παρ